etiqad — is. <ər.> 1. Bir şeyə qəlbən və möhkəm inanma, inam. <Dilarada> ədalətin, haqqın qələbə çalacağına möhkəm bir etiqad vardı!. . M. İ.. // Əqidə, qənaət, fikir. . . Bizim camaatın arasında bu etiqad var idi ki, rus həkimləri müsəlman… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıldıx — (Qazax) etiqad, inam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
b(ə)rəhmən — ə. əsli sanskr. 1) hindlilərin ən qədim dini olan brahma dininə etiqad edən adam; 2) hindli və ya atəşpərəstlik ruhanisi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
darül’iman — ə. iman evi, etiqad evi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
imamiyyə — ə. on iki imama etiqad edən təriqət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
iman — ə. inanma, etiqad, inam … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəme’tiqad — f. və ə. etiqadı az olan; inanmayan, tam etiqad etməyən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mö’təqid — ə. 1) etiqad edən, inanan; 2) əqidəli, etiqadlı; 3) dindar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təslis — ə. 1) üçə çatdırma; üçləşdirmə; 2) üçə bölmə; 3) xristian dinində: Allaha, Məryəmə və İsaya etiqad etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əhl — ə. 1) sakin, yaşayan; 2) sahib, malik; 3) sözəbaxan, deyilənə qulaq asan. Əhli Allah dindar; əhli beyt peyğəmbərin ailə üzvləri; nəsli; əhli bəsirət zəkalı, gözüaçıq; əhli cəhan dünyada yaşayanlar; əhli cəhl cəhalətdə olan; nadanlar; əhli cənnət… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əqidə — ə. 1) inam, məslək, etiqad; 2) fikir, qənaət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
